De geluidsuitvoerkarakteristieken van een magnetische zoemer SMD zijn vaak afhankelijk van verschillende factoren, waaronder ontwerp, specificaties en toepassingsvereisten. Er kunnen echter enkele gemeenschappelijke kenmerken met betrekking tot volume en frequentie worden besproken.
volume:
Magnetische zoemer SMD's hebben een uniek geluidsstressniveau (SPL), meestal gemeten in decibel (dB). SPL geeft de luidheid weer van het geluid dat door de zoemer wordt geproduceerd. Het volume van een magnetische zoemer kan variëren van een vrij lage SPL voor stille toepassingen tot een betere SPL voor situaties waarin luidere meldingen vereist zijn. Bij het selecteren van een magnetische zoemer voor een nutsvoorziening moet rekening worden gehouden met specifieke eisen op het gebied van geluidsdrukniveau.
frequentie:
De geluidsfrequentie die wordt geproduceerd door een magnetische zoemer SMD wordt voornamelijk beïnvloed door de structuur en het ontwerp van de zoemer. Een zoemer bestaat uit een spoel en een anker die in wisselwerking staan met een magnetisch veld om geluid te produceren. Wanneer er stroom door de spoel vloeit, ontstaat er een magnetische kracht die het anker aantrekt of afstoot, waardoor het gaat trillen. Deze trillingen produceren geluidsgolven met nauwkeurige frequenties.
Magnetische zoemers hebben een breed frequentiebereik, doorgaans variërend van een paar honderd hertz (Hz) tot enkele kilohertz (kHz). De frequentie van de zoemer hangt af van elementen zoals spoelwikkelingen, ankermassa en mechanische lay-out. Magnetische zoemers kunnen worden ontworpen om specifieke frequenties te genereren, volledig gebaseerd op de behoeften van het nutsbedrijf.
Magnetische zoemers zijn doorgaans ontworpen om een enkele continue toon te produceren, maar ze kunnen ook worden gesynthetiseerd door frequentiemodulatiestrategieën op te nemen om speciale tonen of melodieën te produceren. De frequentiekarakteristieken kunnen worden geregeld door het aandrijfsignaal dat op de zoemer wordt toegepast. Een specifieke spanning of golfvorm kan bijvoorbeeld worden gebruikt om een gewenste frequentie of frequentiebereik te genereren, waardoor de zoemer een verscheidenheid aan geluidsstijlen kan bieden.